ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΑ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ

Η εξελικτική μας πορεία δεν στηρίζει καμιά απόλυτη θεωρία, θρησκεία, κοσμοθεωρία ή ακόμη και απόλυτα επιστημονικά συμπεράσματα. Δεν στηρίζει ούτε και τες μηδενιστικές αντιλήψεις.

Πως θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά; Αφού το "τέλος" μάλλον δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη. Κι αν αυτό φαίνεται κάπως αυθαίρετο το ερώτημα μπορεί να τεθεί και διαφορετικά. Πως μπορεί κάποιος να προκαταλαμβάνει το τέλος μιας ρευστής πορείας όταν ακόμη βρίκεται στην αρχή(;) στο μέσον(;)της διαδρομής;

Μέχρι τότε μάλλον «Τα πάντα θα συνεχίσουν να είναι ρευστά» και θα απορρίπτονται ως αυθαίρετα συμπεράσματα.

Ποια η διαφορά του να υποστηρίζει κάποιος, με απόλυτους όρους, ότι κατά λάθος προκύψαμε ή ότι ο Θεός μας έκανε για τη δόξα του ή για να σπάζει πλάκα ή ότι είμαστε εξωγήινοι ή ότι είμαστε κατά βάθος αόρατοι κι αυτό που βλέπουμε δεν είναι η πραγματικότητα μας, ή ότι είμαστε ψάρια ή ότι είμαστε απλώς τα μικρόβια σ΄ ένα πολύ μεγαλύτερο σώμα και όποιο άλλο ότι, επιθυμεί ο καθένας.

Για όλα, μπορούν να βρεθούν πολύ ευφυή επιχειρήματα. Για όλα μπορούν να γραφτούν πολύ ενδιαφέροντα σενάρια, τραγωδίες ή και κωμωδίες.

Αν όμως θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι ως αντικειμενικά ορθό είναι ότι, τουλάχιστον μέχρι τις μέρες μας, εξελικτικά, όλες οι απόλυτες προσεγγίσεις καταρρίπτονται. Όταν ως ανθρωπότητα δεν καταφέραμε να βρούμε μια απόλυτη απάντηση στα υπαρξιακά μας ερωτήματα που να συμφωνούμε, δεν αποτελεί σημαντική αποδείξη του γεγονότος ότι δεν έχουμε ιδέα από πού προερχόμαστε, τι σκοπό εξυπηρετεί η εδώ παρουσία μας και που πάμε (αν πηγαίνουμε κάπου) μετά τον θάνατο μας;

Παραξενεύει η ευκολία με την οποία παραδινόμαστε σε αυθαιρεσίες.

Είναι τόσο δύσκολο να δεχτούμε το απλό και αυτονόητο; Τι θα πάθουμε αν παραδεχτούμε άγνοια; Τι θα πάθουμε αν με απλότητα, καλοσύνη και ειλικρίνεια παραδεχτούμε ότι δεν ξέρουμε τις απαντήσεις στα βασικά υπαρξιακά μας ερωτήματα;

ΑΚΗΣ